In de tachtiger jaren waren Geert en Giel muzikanten bij Joekskapel neutje veur neutje.
Op zich was dit erg leuk maar het ultieme muziek maken was het nu ook weer niet. Giel had een keybaord gekocht en zat op de muziekschool en kreeg muziekles. Op een bepaald moment hadden zij het idee om met 2 personen een duo te vormen maar ze hadden al snel in de gaten dat dit voor hun te hoog gegrepen was. Samen kwamen ze op het idee om Heini en Lou te vragen of zij zin hadden om mee te doen. En dat hadden ze wel. Ongeveer in dezelfde tijd werd er een drumstel en pallet met muziekspullen aangeboden bij van Gend en Loos. Geert kocht het drumstel en Giel de pallet met spullen. Met deze spullen konden wij beginnen. Dit was het begin van een nieuw muzikaal tijdperk. In Lomm werd in een oude varkensstal een oefenruimte ingericht. Nadat er een keer werd ingebroken gingen we op zoek naar een andere plek. De oude portierswoning bij de Pope, waar Giel werkte, werd ons nieuwe oefenlokaal. Het oude repertoire werd weer opgepakt en nieuwe nummers ingestudeerd. Als nieuwe naam werd BACK AGAIN uitgekozen. Weer terug als muzikanten. Nadat we een behoorlijk programma geleerd hadden werd er in DEN DORPEL een try out georganiseerd.
Familie, vrienden, collega's en bekenden kwamen die middag kijken en het was een
groot succes. Het drumstel van Geert was voorzien van een echt logo en was zo
groot dat hij bijna niet te zien was.
Optredens volgden en voor bruiloften en partijen werd het repertoire aangepast. Ook Duitse muziek werd gespeeld wat op zich niet de muziek van ons was. Het was niet zoals in het begin waar alles uit het hoofd gespeeld werd maar er werd nu van bladmuziek gespeeld. Dat Giel op de muziekschool les had gehad kwam nu regelmatig van pas als er accoorden uit gezocht moesten worden. Heini en Lou hadden ook niet stilgezeten en waren technisch weer beter geworden.
De optredens kwamen binnen en er waren hoogtepunten zoals optredens in DE MAASPOORT bij personeelsfeesten van ANDENO en OCE. Ook het optreden bij de WET T-SHIRT SHOW in Hout-Blerick is lang bijgebleven. Een optreden bij het Rode Kruis Limburg was weer een ander verhaal. Toen we aankwamen in Baexem bij het kasteel waar ons optreden was moesten we de spullen via lange gangen en hoge trappen tot de plek brengen waar we moesten spelen. Eenmaal alles ingesteld en het eerste nummer gespeeld te hebben werd ons gevraagd of het zachter kon. Uiteindelijk was dit ons eerste unplugged concert. De rode kruisers wilden natuurlijk liever over open beenbreuken en slagaderlijke bloedingen met elkaar praten.
Al met al was dit voor ons een
betaalde oefenavond waar we toch nog plezier aan hadden beleefd. Zowiezo was
muziek maken, en vooral op bruiloften een feest. Wat wil je nog meer, muziek
maken, te drinken, na afloop nog een koud en warm
buffet en er voor betaald krijgen. Een van de minpunten van een optreden was het gesjouw met de
versterkers en muziekinstrumenten. Om onze spullen uit de oefenruimte bij de
POPE te halen moesten we een steile trap af en op. Naar onder ging nog wel al
waren soms de spullen eerder onder dan wijzelf. Maar als na een optreden de
spullen naar boven moesten was dat een hele klus. Giel had voor Geert een kist
gemaakt waar alle standaards en losse onderdelen in pasten. Huisvlijt was in
deze tijd natuurlijk aan de orde want van muziek maken word je niet rijk. Maar
als deze kist naar boven moest moesten er 3 personen aan te pas komen. En het
vloeken was niet voor herhaling vatbaar.
Toch had deze oefenlocatie een groot
voordeel. Als wij 's nachts terugkwamen was de POPE volop in bedrijf. Dus ook de
kantine was dan open. Voor het sjouwwerk werd de kantine gebeld en een
bestelling doorgegeven. Zodoende zaten we om 2 uur s'nachts croquetten en
frikandellen te eten. Hadden we wel verdiend. Op een bepaald moment besloot Giel
er mee te stoppen en nam Martin zijn plek weer over. THE GAMBLERS waren weer
compleet.Omdat Giel niet meer in de band zat en daardoor niet meer bij de Pope gerepeteerd kon worden, werd er een nieuwe ruimte gezocht. Het volgende oefenlokaal werd Egetra in de Veegtes. Er werd volop gerepeteerd en regelmatig een optreden verzorgd. Heini kon door studie en drukke werkzaamheden het spelen niet meer combineren met zijn werk. Iman Riekwel werd als nieuwe gitarist aangetrokken. Heini ging na een paar maanden weer eens kijken hoe het ging en was weer enthousiast. Hij sloot weer aan . Egetra was weer omgeruild voor een oefenruimte in ut Kleuske in Genooi. Men was weer thuis. De band had ook aan kwaliteit gewonnen door meerstemmige zang en een voller geluid door de 2 gitaren. Na bepaalde tijd waarin weinig werd opgetreden besloten Geert en Martin te stoppen omdat vooruitzichten op meer optredens nihil waren. En werd gekeken of er een doorstart gemaakt kon worden. Er waren wel muzikanten die interesse hadden en in die bezetting werd nog een keer op het Thomascollege opgetreden. Lou die wegens zijn ziekte niet meer de conditie had voor een optreden besloot te stoppen . Hierop werd de band ontbonden en de vrienden van weleer bleven contact houden voor betere tijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten