In de tachtiger jaren waren Geert en Giel muzikanten bij Joekskapel neutje veur neutje.
Op zich was dit erg leuk maar het ultieme muziek maken was het nu ook weer niet. Giel had een keybaord gekocht en zat op de muziekschool en kreeg muziekles. Op een bepaald moment hadden zij het idee om met 2 personen een duo te vormen maar ze hadden al snel in de gaten dat dit voor hun te hoog gegrepen was. Samen kwamen ze op het idee om Heini en Lou te vragen of zij zin hadden om mee te doen. En dat hadden ze wel. Ongeveer in dezelfde tijd werd er een drumstel en pallet met muziekspullen aangeboden bij van Gend en Loos. Geert kocht het drumstel en Giel de pallet met spullen. Met deze spullen konden wij beginnen. Dit was het begin van een nieuw muzikaal tijdperk. In Lomm werd in een oude varkensstal een oefenruimte ingericht. Nadat er een keer werd ingebroken gingen we op zoek naar een andere plek. De oude portierswoning bij de Pope, waar Giel werkte, werd ons nieuwe oefenlokaal. Het oude repertoire werd weer opgepakt en nieuwe nummers ingestudeerd. Als nieuwe naam werd BACK AGAIN uitgekozen. Weer terug als muzikanten. Nadat we een behoorlijk programma geleerd hadden werd er in DEN DORPEL een try out georganiseerd.


Optredens volgden en voor bruiloften en partijen werd het repertoire aangepast. Ook Duitse muziek werd gespeeld wat op zich niet de muziek van ons was. Het was niet zoals in het begin waar alles uit het hoofd gespeeld werd maar er werd nu van bladmuziek gespeeld. Dat Giel op de muziekschool les had gehad kwam nu regelmatig van pas als er accoorden uit gezocht moesten worden. Heini en Lou hadden ook niet stilgezeten en waren technisch weer beter geworden.

De optredens kwamen binnen en er waren hoogtepunten zoals optredens in DE MAASPOORT bij personeelsfeesten van ANDENO en OCE. Ook het optreden bij de WET T-SHIRT SHOW in Hout-Blerick is lang bijgebleven. Een optreden bij het Rode Kruis Limburg was weer een ander verhaal. Toen we aankwamen in Baexem bij het kasteel waar ons optreden was moesten we de spullen via lange gangen en hoge trappen tot de plek brengen waar we moesten spelen. Eenmaal alles ingesteld en het eerste nummer gespeeld te hebben werd ons gevraagd of het zachter kon. Uiteindelijk was dit ons eerste unplugged concert. De rode kruisers wilden natuurlijk liever over open beenbreuken en slagaderlijke bloedingen met elkaar praten.


Omdat Giel niet meer in de band zat en daardoor niet meer bij de Pope gerepeteerd kon worden, werd er een nieuwe ruimte gezocht. Het volgende oefenlokaal werd Egetra in de Veegtes. Er werd volop gerepeteerd en regelmatig een optreden verzorgd. Heini kon door studie en drukke werkzaamheden het spelen niet meer combineren met zijn werk. Iman Riekwel werd als nieuwe gitarist aangetrokken. Heini ging na een paar maanden weer eens kijken hoe het ging en was weer enthousiast. Hij sloot weer aan . Egetra was weer omgeruild voor een oefenruimte in ut Kleuske in Genooi. Men was weer thuis. De band had ook aan kwaliteit gewonnen door meerstemmige zang en een voller geluid door de 2 gitaren. Na bepaalde tijd waarin weinig werd opgetreden besloten Geert en Martin te stoppen omdat vooruitzichten op meer optredens nihil waren. En werd gekeken of er een doorstart gemaakt kon worden. Er waren wel muzikanten die interesse hadden en in die bezetting werd nog een keer op het Thomascollege opgetreden. Lou die wegens zijn ziekte niet meer de conditie had voor een optreden besloot te stoppen . Hierop werd de band ontbonden en de vrienden van weleer bleven contact houden voor betere tijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten